XX wiek - lata 70.

Moda lat 70. kojarzy nam się głównie z kulturą hipisowską, to również okres wielkich zmian obyczajowych: gwałtownego rozwoju ruchu na rzecz wyzwolenia kobiet.  Pojawiły się kreacje praktyczne i jednakowe dla kobiet i mężczyzn.

Kobiety  mogły zacząć nosić spodnie, które zostały dozwolone również poza miejscem pracy, domem i boiskiem. Poprzednio spodnie mogły zakładać kobiety pracujące w fabrykach, grające w tenisa lub pracujące w domu. Pierwsze modne damskie spodnie pojawiły się w formie kombinezonów, nawiązujących do ubrania roboczego. Był to komplet uniwersalny, szyty z każdego rodzaju materiału: popeliny, wełny, dżerseju, bawełny, nawet jedwabiu. Mógł być wcięty w pasie lub na wysokości bioder, luźniejszy lub węższy. Niezwykle popularne były kultowe, bogato zdobione dżinsy dzwony, do których noszono wielobarwne t-shirty.                                           

Wśród męskich spodni prym wiodły tzw. "hip huggers", czyli spodnie bardzo dopasowane w biodrach i udach, rozszerzające się od kolan w dół do dzwonowatego kroju. Do tego zakładali luźne bluzki z szerokimi rękawami.

Również na złość modnym w poprzedniej dekadzie krótkim spódniczkom,  kobiety pokochały styl maksi, długie suknie i spódnice  do kostek w stylu indiańskim, z falbankami  z wielokolorowych tkanin. Na wzór ubiorów z babcinej szafy, modne stały się bufiaste  haftowane rękawy przy bluzkach i fartuszkach, falbanki, spódnice midi z rozcięciem z przodu odsłaniającym jedno kolano oraz spódniczki zapinane tylko na dwa guziczki i odsłaniające pod spodem krótkie spodenki.

Mężczyźni wybierali w owym czasie ubrania w stylu indyjskim, czyli długie bluzy, koszule i tuniki ozdobione haftami, marynarki ze stójką. Prawdziwy renesans przechodziły wówczas ubrania z włóczki. Kobiety i mężczyźni  zakładali dziergane swetry, czapki , rękawiczki czy kamizelki.                  

Niezwykle popularne były również puchate kamizelki z furta, noszone długim włosiem na wierzch i długie płaszcze                                                                                                         

Na stopach młodych ludzi dominowały  kolorowe trampki i chodaki na drewnianej podeszwie, sandały na korku i z paseczków, baleriny, do mody weszły także koturny ,mężczyźni zakładali buty na obcasach. Jako dodatki popularne były najrozmaitsze torebki listonoszki czy torebki z kolorowego sznurka. Na biżuterię wybierano korale, paciorki rzemienie na szyi oraz przegubach dłoni i duże okulary, najlepiej „ lenonki’’.

W makijażu hipiski sięgały po mocne, zdecydowane  barwy. Na swoich twarzach chętnie malowały, różnorodne wzory.                                                                                                                     Klasyczna fryzurą z tamtego okresu to rozpuszczone włosy, najlepiej ozdobione opaską lub kwiatami. Całość zamykały kapelusze z dużym rondem. 

 











Obok hipisów kształtował się jednak inny ruch – punk. Skrajnie różny. Jego zwolennicy nosili podziurawione jeansy, skórzane, czarne kurtki z przypinkami noszone do czarnych spodni i luźnych koszul. Buty to zazwyczaj były wysokie ,wojskowe glany. Za biżuterię służyły im agrafki i łańcuchy. Punkówy decydowały się na przerysowany makijaż oczu i wyskubane brwi. Często też sięgały po ciemne pomadki do ust.

Pod koniec lat 70-tych panowie zaczęli ubierać się w trzyczęściowe garnitury (które były dostępne w oszałamiającej wprost gamie barw) o szerokich klapach, rozszerzanych spodniach i wysoko podniesionych kamizelkach. Krawaty stały się szersze i jaskrawsze, a kołnierze - dłuższe. Ubiór kobiecy również się zmienił.    Można zaobserwować pojawienie się stawiającego na szykowność stylu glamour.

Lata 70. to nie tylko styl punka czy hipisa, ale także styl disco. Zabawa, muzyka, taniec były możliwością oderwania się od szarej rzeczywistości. Wtedy życie toczyło się nocą na dyskotekach, dlatego zwiewne sukienki, cekiny, cygańskie spódnice, kwieciste koszule czy wytarte szorty królowały na parkiecie.  Jednoczęściowe kostiumy zapinane na zamek błyskawiczny były popularne wśród kobiet i mężczyzn, a ciuchy inspirowane przez modern dance (jak nylonowe lub polyestrowe spódnice obwijane dookoła talii,cieszyły się równie powszechną popularnością co trykoty zrobione z elastycznego materiału o nazwie spandex a także szorty z koszulami, które miały duże dekolty ze spandexu. Kreacja w dyskotece podkreślała budowę i walory ciała do tego eksponowała jego atrakcyjność i . Damskie obuwie było wzorowane na tym  z lat 40. - mowa o tzw. "mułach" - butach na wysokim obcasie z odsłoniętą piętą, wykonanych z plastiku i mających pojedynczy skórzany pasek powyżej linii palców . Mężczyźni ubierali zazwyczaj granatowe dżinsy, podkoszulek bez rękawów  i buty sztyblety oraz marynarskie czapkę.

Julia